De laatste originele vissersschepen uit de tijd van de zeilende visserij op de Zuiderzee vormen een cultureel erfgoed. Het is jammer als dit soort schepen, vaak met een monumentale status, op het droge worden gezet en de nadagen van hun bestaan moeten slijten in een museum. Ook dit cultureel erfgoed vraagt om belangenbehartiging. Het moet levend blijven door er in deze tijd zinvolle activiteiten mee en omheen te organiseren waardoor er ook voor deze monumenten een toekomst is.

De Stichting “De Staverse jol” zet zich  in om kleine houten vissersschepen te behoudem en een zinvolle invulling te geven aan het bewaren van dit cultureel erfgoed. Zo wordt ieder jaar een aantal keren met traditionele zeilende vissersschepen op traditionele wijze gevist op het IJsselmeer. Het is een idealistisch, enthousiast gebeuren voor stoere kerels en enige vrouwen die zich niet laten afschrikken door lichamelijke inspanning, door water en kou. Dergelijke visserij is uitvoerbaar voor sterke, volwassen mensen. Vooral omdat het varen met botters en aken veel lichamelijke kracht vraagt. Activiteiten met dergelijke schepen zijn bijna automatisch activiteiten voor volwassenen. Naar onze mening is het enthousiasmeren van jongeren een belangrijke voorwaarde voor het behoud van deze traditionele vissersschepen. Als we jongeren willen betrekken bij het behoud van deze schepen en werk op en langs het water in de voormalige Zuiderzeehavens zoals Workum, Hindeloopen en Stavoren en zelfs het kleinste haventje van Europa, Laaxum, dan moet dat met (zeil)scheepjes die voor jongelui hanteerbaar zijn.